ملت ایران این پیروزی را مدیون چه کسی است ؟ ( بخش اول )

ملت ایران این پیروزی را مدیون چه کسی است ؟

1 – شخصیت امام خمینی : مطالعه و تحلیل علل پیروزی سریع انقلاب سال 1357 بدون بررسی شخصیت آیت الله امام خمینی ( ره ) ، دشوار و حتی نا ممکن است . برجسته ترین خصیصه ی امام خمینی ( ره ) ، سراحت بیان ، بی پروایی و شجاعت فوق العاده و کم نظیرش بود ، تا بدان حد ، که در میان روحانیون و سیاسیون دو قرن اخیر ایران ، هیچ کس به پای او نرسید . در دورانی که محمدرضا شاه ، همه ی مخالفان ، اعم از میلیون ، چپ گرایان ، توده ای ها ، مالکان بزرگ و نخبگان را سرکوب کرده و یا از صحنه خارج نموده بود ، امام خمینی ( ره ) ، یکه و تنها ، علیه او قد علم کرد . وی در سخنرانی خرداد 1342 ( عاشورا 1383 ) محمدرضا شاه را با چنان شدتی با باد سرزنش و حمله گرفت ، که تا آن روز سابقه نداشت . در آن سخنرانی تازخی امام خمینی ( ره ) شاه را « بدبخت ! » ، « بیچاره ! » ، « نوکر اسراییل ! » و « فرمانبر آمریکا ! » خواند . زیرکی ، هشیاری ، موقع شناسی ، از خصایص برجسته ی دیگر ایشان بود . در دورانی که مال اندوزی ، تجمل گرایی ، فساد و نادرستی ، در میان طبقه ی بالای جامعه ، حتی میان برخی از روحانیون ، رواج یافته بود ، آیت الله خمینی ( ره ) ، همان زندگی بسیار ساده و بدون تکلف گذشته را حفظ کرد . در شناسایی جامعه ی ایران ، تبحر خاصی داشت و زمان شروع مبارزه و حمله را به خوبی تشخیص داد . در دوران چهارده ساله تبعید ، با ایراد سخنرانی ها ، ارسال پیام کتبی و شفاهی به وسیله ی نوار و کاست ، مردم ایران و جهان را از نقاط ضعف شاه و فساد و بیدادگری رژیم او ، آگاه ساخت ، همکاری دولت ایران با اسراییل غاصب ، وابستگی اقتصادی ، سیاسی و نظامی ایران به غرب ، بالاخص به آمریکا ، غارت بیت المال ، خرید روز افزون جنگ افزار ، نابودی کشاورزی ، بالا رفتن قیمت ها ، کمبود مسکن ، تباهی فرهنگ ، ثروتمندتر شدن اغنیا و فقیرتر شدن مستضعفان ، نقص قوانین حقوق بشر ، عدم پایبندی به قانون اساسی ، سانسور مطبوعات ، محو آزادی های مردم ، سرکوب مخالفان ، اوج گیری فساد در همه ی شئون کشور و ... از مواردی بود که در بیانات و پیام های امام خمینی ( ره )بدان استناد می شد و شاه را عامل همه ی نابسامانی ها ، می دانست و لزوم اتحاد همه ی قشر های جامعه را برای ادامه مبارزه ضروری می دانست . گفته های امام خمینی ( ره ) ، انعکاس خواسته ها و نظریات همه ی احزاب ، گروه های سیاسی ، با افکار و عقاید گوناگون ، از جمله جبهه ملی ، نهضت آزادی ، گروه های مارکسیستی ، حزب توده و گروه های چریکی بود . تامین عدالت اجتماعی ، آزادی های فردی و اجتماعی ، آزادی مطبوعات ، حکومت مردم بر مردم از طریق انتخابات آزاد و ... خواسته هایی بود که نیرو های اپوزیسیون ، پس از سقوط دولت مصدق در سال 1332 ، سال ها برای تحقق آن ، مبارزه کرده و به نتیجه نرسیده بودند .

منبع : کتاب انقلاب اسلامی و مسائل پیرامون آن ، صفحات 15 و 16 .