غفلت از یاد حق

غفلت از یاد حق

حضرت امام صادق علیه السلام فرمود : با آنکه شیطان ، به دشمنی در کمین آدمی است ، پس چگونه توان غافل نشست ؟ و با آنکه مرگ حق است و به هر حال آدمی گرفتار آن خواهد شد ، پس چگونه توان مسرور و شادمان زیست ؟

از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم مروی است : غافلترین مردمان ، کسی است که از دگرگونی احوال دنیا پند نگیرد و به خود نیاید .

روایت شده است که ذکر خروسان ، این جمله است : ای بی خبران ، به یاد خدا باشید .

در کتاب « لباب الالباب » مروی است که : بهشتیان ، بر هیچ چیز که در دنیا از دستشان رفته است ، بقدر آن ساعت که بی خبر از یاد خدا نشسته بودند ، حسرت و تاسف نمی خورند .

شیخ بهائی رضوان الله علیه ، در کتاب « اربعین » خود ، این حدیث را ذکر کرده است که : وقتی حضرت عیسی علیه السلام ، مرده ای را از شهری که اهل آن به عذاب خدا جان سپرده بودند ، زنده کرد و از او ، درباره اعمال و رفتارشان پرسید . مرد گفت : ما در دار دنیا ، بت می پرستیدیم ، و به دنیا دل بسته بودیم . ترس از خدا در دل ما کم بود و آرزو های دور و دراز در سر می پروراندیم و به لهو و لهب سرگرم و در غفلت و بی خبری غرقه بودیم . شیخ پس از نقل حدیث ، تمثیل ذیل را از کتاب « کمال الدین » آورده است : آدمی که فریفته دنیا و غافل از مرگ و دشواری های روز حساب است و در لذات زود گذر و آلوده به گرفتاریهای این جهان ، غوطه ور است ، به آن کس ماند که وسیله ریسمانی به درون چاهی عمیق ، فرو آویخته شده است . چون خوب بنگرد ، بیند که در قعر چاه ، اژدهای بزرگی دهان گشوده و منتظر فرو افتادن و بلعیدن اوست و در بالای چاه ، دو موش سیاه و سپید نشسته و مدام ، نخ نخ آن ریسمان را به دندان می جوند و از هم می گسلند . لیکن با همه این احوال پر خطر ، مرد آویخته در چاه ، به خوردن مقداری عسل که بر دیواره چاه با خاک آلوده شده است و زنبوران به دورش پرواز می کنند ، مشغول و به لذت آن شیرینی دل بسته و با زنبوران به ستیز گرم است و دیگر از آنچه در بالا و پایین چاه می گذرد ، غافل و بی خبر مانده است .

آری ، آن چاه ، دنیاست و آن ریسمان ، عمر آدمی است و آن اژدهای دهان گشوده ، همان مرگ است و آن دو موش سیاه و سپید، شب و روزند که مدام ، رشته عمر آدمی را می گسلند و آن عسل آلوده به خاک ، لذات دنیوی است که با انواع کدورتها و دردها آلوده است و آن زنبوران ، مردم این جهانند که برای خوردن آن عسل آلوده ، با یک دیگر در مزاحمت و جدالند .

گفته اند : بی خبری از یاد خدا ، سر آغاز همه گناهان است .

بیت

یک چشم زدن غافل از آن ماه مباشید          شاید که نگاهی کند آگاه مباشید

در کتاب « سفینه البحار » از حضرت امیرالمومنین علیه السلام روایت شده است که : « ایمان را چهار رکن است ... تا آنجا که فرمود : آن کس که بی خبر و غافل بماند ، آرزو مفتونش خواهند ساخت ، اما آن زمان که پرده از کار ها برگیرند و آنچه در پندارش نبوده است ، ظاهر گردد ، حسرت و تاسف ، وجودش را فرو خواهد گرفت .

دلا تا کی در این کاخ مجازی         کنی مانند طفلان خاک بازی

***

تو به تقصیر خود افتادی از این در محروم          از که می نالی و فریاد چرا می داری

***

ملا می فرماید :

زندگی بی دوست جان فرسودن است         مرگ حاضر غائب از حق بودن است

عمر و مرگ این هر دو با حق خوش بوَد         بی خدا    آب حیات     آتش      بوَد

هر آنکو غافل از حق     یک زمان است         در آندم کافر است    اما نهان است

اگر      آن     غافلی    پیوسته   بودی          در اسلام    بر  وی   بسته    بودی

منبع : کتاب نشان از بی نشان ها ، مولف علی مقدادی اصفهانی . صفحات 413 تا 415 .